Rocznik Tomistyczny nr 11 (2022)
ISSN 2300-1976
Andrzej Duda
List kondolencyjny Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
Paweł Grzybowski
List kondolencyjny Burmistrza Rypina
Ryszard Czekalski
List kondolencyjny Rektora Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Tomasz Duma
Kondolencje z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
Wiesław A. Mering
„Miłość gwarantuje spotkanie osób po śmierci”
(Homilia na Mszy Świętej pogrzebowej śp. Profesora Mieczysława Gogacza)
Antoni B. Stępień
Mowa pogrzebowa
Rozprawy i artykuły
Izabella Andrzejuk
Mieczysław Gogacz’s anthropological explanation for the existence of angels
Grzegorz Pyszczek
Poezja jako duchowe święto. O filozofii poezji Mieczysława Gogacza
Magdalena Płotka
Przyjemność w filozofii starożytnej: Platon, Arystoteles, Epikur
Henryk Majkrzak
Władze duszy w ujęciu św. Tomasza z Akwinu
Michał Zembrzuski
Poznanie intelektualne duszy ludzkiej oddzielonej od ciała (anima separata) a intelekt czynny i możnościowy
Dawid Lipski
Thomas Aquinas’s Arguments in Defense of the Unity of the Substantial Form
in Human Being
Paulina Sulenta
Możliwość samozagłady świata. Metafizyczne dociekania św. Tomasza z Akwinu w Kwestiach dyskutowanych o mocy Boga
Izabella Andrzejuk
Oblicza umiarkowania. Cnota skromności w aretologii Tomasza z Akwinu
Bartosz Zalewski
Pojęcie ius gentium w Summa Theologiae św. Tomasza z Akwinu
Artur Andrzejuk
The Problem of affectiones in the Texts of Thomas Aquinas
Magdalena Płotka
Ad altiora vel mirabiliora. Richard of Saint Victor on Admiration and Affection
Marcin W. Bukała
Auctoritates ethicorum Jana z Ząbkowic († 1446): autor, charakter tekstu i wykorzystane źródła (od „translacio arabica” do Akwinaty)
Kazimierz Mikucki
Obecność filozofii tomistycznej w polemice Piotra Semenenki z Andrzejem Towiańskim
Maciej Sobiech
Ku tomistycznej teorii literatury
Artur Andrzejuk
Franciszek von Tessen-Węsierski (1869–1947) i jego tomistyczna teorii cudu
Natalia Herold
Ontyczna struktura normy w ujęciu tomistycznym
Wojciech Kilan
Morderstwo jako odrębny typ działania śmiercionośnego.
Analiza filozoficzno-prawna wkontekście tomistycznej etyki
Marian Szymonik
Moralny wymiar apostazji. Uwagi w kontekście filozofii klasycznej
Sprawozdania i recenzje
Natalia Herold
Działalność Naukowego Towarzystwa Tomistycznego w roku akademickim 2021/2022
Michał Zembrzuski
Sprawozdanie z Sympozjum Tomistycznego w Łomży 09 marca 2022
Julia Rejewska
Sprawozdanie z ogólnopolskiej konferencji naukowej Filozofia i nauki stosowane.
In memoriam prof. Marii Janik-Czachor
Jan Krokos
Metafizyka i teologia w dyskusji o człowieku i kulturze
Izabella Andrzejuk
Przyjemność i radość. Recenzja. Magdalena Płotka, Tomasz z Akwinu. O przyjemności, Wydawnictwo Naukowe UKSW, Warszawa 2021, ss. 193
Od Redakcji
W dniu 13 września 2022 roku zmarł w Warszawie Pan Profesor Mieczysław Gogacz, patron warszawskiego środowiska tomistycznego, w tym także „Rocznika Tomistycznego”, współzałożyciel Naukowego Towarzystwa Tomistycznego zarówno w 1981 roku jak i w 2017 roku, wykładowca Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i warszawskiej Akademii Teologii Katolickiej, a później Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, filozof, teolog, założyciel warszawskiej szkoły tomizmu konsekwentnego.
„Tak nam umarł przyjaciel; człowiek, o którym możemy powiedzieć, że ze wszystkich, których wtedy znaliśmy, najlepszy był i w ogóle najmądrzejszy i najsprawiedliwszy”. Te słowa już kiedyś wypowiedziano w podobnej sytuacji i filozofowi kojarzą się spontanicznie, gdy odchodzi ten, który wprowadzał go na pokoje Pani Filozofii. Szczególnie gdy był to i Nauczyciel, i Mistrz, i Przyjaciel.
Pan Profesor Mieczysław Gogacz dla licznej grupy swoich uczniów był właśnie Nauczycielem, Przewodnikiem, Przyjacielem, Powiernikiem często najbardziej skrytych i bolesnych spraw. Zawsze niezawodny, cierpliwy, łagodny. Z jednakowym szacunkiem i uwagą przyjmujący w swoim mieszkaniu na warszawskich Jelonkach zarówno światowej klasy uczonych, jak i studentów pierwszego roku.
Zakochany w Chrystusie chciał Mu – jak mówił – służyć miłością, wiarą i nadzieją w osobach, które Bóg stawiał na Jego drodze. Aby to On wzrastał. (Tytuł najsłynniejszej książki religijnej Profesora stał się modlitwą Jego ostatnich miesięcy).
Wszyscy doświadczyliśmy Jego dobroci, mądrości, troski. Wyróżnieni Jego zainteresowaniem, podejmowaniem bez zniecierpliwienia naszych wątpliwości, wyjaśnianiem czasem bardzo podstawowych pytań czuliśmy się prawdziwymi partnerami Profesora w dążeniu do prawdy. Wielu z nas w towarzystwie Profesora odzyskiwało zwyczajne poczucie swej ludzkiej godności, o której zszarganie w podłych czasach lat osiemdziesiątych było bardzo łatwo.
Profesor przeżył prawie 96 lat. Dokonał w życiu bardzo dużo, powstały już o nim opracowania i książki. Powinniśmy dziękować Bogu za Jego życie, opatrzności Bożej, że postawiła Go na naszej drodze, odprowadzić Go spokojnie na zasłużony odpoczynek i cierpliwie czekać na ponowne spotkanie.
A jednak żal, że już Go nie ma. Świat już nie będzie taki sam (przynajmniej dla nas) bez naszego Profesora, Mistrza i Przyjaciela Mieczysława Gogacza.
Niech odpoczywa w pokoju!
Artur Andrzejuk
Redaktor Naczelny
